Eendje

Onlangs deed ik bij kringloopwinkel Mamamini een Gouden Vondst. 

Op één van de schappen vond ik een prachtig lepeldoosje. Op de buitenkant staat een landelijk tafereeltje in groene en bruine tinten. Knotwilgen, molens, een watertje met zeilbootjes, visser op de voorgrond, stadje op de achtergrond... 

In het doosje zit een verrassing verstopt. Op de binnenkant van het deksel staat namelijk nóg zo'n tafereeltje. Maar dan in bruintinten. 

"Een badeendje", dacht ik. "Hier moet zo'n knalgeel badeendje in". Vanwege het contrast.   

Maar toen zag ik haar. 

Ze stond tussen de porseleinen beeldjes. Duidelijk gevalletje 'kitsch'. Ik pakte haar van de plank. De glans, het formaat... Ze paste precies bij mijn Gouden Vondst. Sterker nog: het was een perfecte match. Eéntje uit de categorie 'niets meer aan doen'.


Ik plaatste het eendje op mijn Facebookpagina. Binnen een mum van tijd kwamen er reacties. Op het doosje. "Hé, zo ééntje heeft mijn tante ook" en "Wij hadden er vroeger thuis ook zo één. Die staat nu bij mijn zuster". Er waren kennelijk meer van dit soort doosjes in omloop.

Uit nieuwsgierigheid ben ik gaan googelen. Met als zoekterm: 'lepeldoosje'. Alleen al op die ene zoekterm vond ik zonder enige moeite een stuk of acht exemplaren van hetzelfde doosje. 'Antiek lepeldoosje' beweerden sommige verkopers. Maar de meesten gaven toe dat het gaat om een lepeldoosje uit de jaren '50. Uitgegeven door Douwe Egberts.

Douwe Egberts. Natuurlijk. Ik durf er wat om te verwedden dat dit doosje ooit bij elkaar gespaard is met de beruchte Douwe Egberts punten: spaarzegels die je uit de verpakking van koffie en thee kon knippen. Half Nederland spaarde ze.



Mijn oma en mijn moeder ook. Een aantal van de spullen die ze in de loop der jaren bij elkaar gespaard hebben, staat nu bij mij thuis. Het theebusje en de theekopjes van oma, bijvoorbeeld. Beide komt je trouwens ook nog wel eens tegen bij kringloopwinkels of op Internet.

 


Het zestig jaar oude Douwe Egberts lepeldoosje uit de kringloopwinkel heeft een mooie nieuwe bestemming gevonden. Het is nu een eendenstalletje. Voor een meisjeseend. Hoe ik zo zeker weet dat ze een meisje is? Een woerd heeft een krulletje in zijn staart. Mijn eendje niet. Vandaar.


verkoopinformatie: Helaas, dit blik is inmiddels niet meer te koop.